Chociaż tytułowy Trup nie zabiera głosu, pełni w wierszu funkcję adresata i partnera rozmowy. Swoją obecnością wpływa na kształt wypowiedzi, sprawia, że otrzymuje ona taką, a nie inną budowę językową, przypominającą osobliwy, jednostronny dialog. Poeta porównał człowieka nieszczęśliwie zakochanego do człowieka umarłego.Koncept, na jakim Morsztyn oparł swój liryk, to porównanie tytułowego trupa z podmiotem lirycznym, który ogarnięty jest niezwykle silną namiętnością.Kolejne zestawienia eksponują podobieństwa i różnice, prowadząc do zaskakującej konstatacji będącej puentą utworu. Warstwa stylistyczna sonetu „Do trupa" jest rozbudowana.Do trupa. Sonet - analiza i interpretacja Utwór ten pochodzi ze zbioru „Lutnia", z księgi wtórej. Przedstawia nieszczęśliwą miłość mężczyzny do kobiety. Podmiot liryczny porównuje swoją sytuacje do sytuacji trupa, który podobnie jak on, leży zabity- nieboszczyk strzałą śmierci, mężczyzna strzałą miłości.Cały utwór zbudowany jest na zasadzie kontrastu: trup a nieszczęśliwie zakochany człowiek. W wierszu występuje nagromadzenie antytez, np. „ty- strzałą śmierci, ja - strzałą miłości" oraz epitetów, np. płomień skryty, okropna ciemność.Wiersz jest monologiem wygłaszanym przez człowieka zakochanego do zmarłego, czyli tutułowego trupa. Wiersz daje się podzielić na 2 części. W pierszej części obejmującej dwie pierwsze zwrotki podmiot liryczny mówi o podobieństwach jakie wynikają z konfrontacji sytuacji zakochanego z sytuacją, w jakiej znajduje się trup.Do trupa.
Sonet - interpretacja.
W wierszach kunsztownych barokowych poetów dworskich nie sama treść była najistotniejsza - starali się oni raczej oszołomić odbiorów swej poezji formą oraz finałowym konceptem stanowiącym dla nich nieraz o wartości całego utworu.Utwór „Do trupa" wchodzi w skład szerszego cyklu z tomu poetyckiego Jana Andrzeja Morsztyna pt.: „Lutnia", w którym podmiot liryczny na różne sposoby opisuje udręki towarzyszące człowiekowi kochającemu bez wzajemności. Do opisu tego stanu wybrana została w tym wypadku forma sonetu włoskiego z dwoma tetr.Jan Andrzej Morsztyn - Do trupa - najlepsza i najdokładniejsza analiza i interpretacja, opracowanie wiersza. Wiersz jest sonetem. Należy do najbardziej znanych utworów Jana Andrzeja Morsztyna.Do trupa. Sonet - interpretacja i analiza „Do trupa" - sonet autorstwa czołowego przedstawiciela polskiego baroku dworskiego, Jana Andrzeja Morsztyna, został opublikowany w 1844 roku, w księdze wtórej zbioru „Lutnia" , powstającego w latach 1638-1661.Wiersz skonstruowany jest na zasadzie wydawałoby się monologu, który tak na prawdę przypomina bardziej dialog, ponieważ uwzględnia się nadawcę i adresata. Nietypową skargę wypowiada nieszczęśliwie zakochany mężczyzna, który zwraca się do biernego i milczącego odbiorcy - trupa (liryka zwrotu do adresata).7) kontrast Ty - strzałą śmierci, ja - strzałą miłości, 8) koncept porównanie zakochanego do trupa 9) powtórzenie Ty jednak milczysz, a mój język kwili, Ty nic nie czujesz, ja cierpię ból srodze, 10) przerzutnia Ty masz związane ręce, ja, wolności Zbywszy, mam rozum łańcuchem powity.Pierwsza część zazwyczaj opisowa, druga odnosi opis do podmiotu.
Jan Andrzej Morsztyn (ur.1621r, zm.1693r.) - wybitny polski poeta epoki baroku, sługa na dworze.
Jego najbardziej znane utwory to "Lutnia" i "Kanikuła" Do Trupa Leżysz zabity i jam też zabity,Wiersz Jana Andrzeja Morsztyna pod tytułem „Do trupa" jest jednym z ciekawszych utworów baroku. Autor wręcz szokuje nas swym wyszukanym pomysłem. Porównuje on w swym dziele cierpienia osoby nieszczęśliwie zakochanej do trupa. Co więcej sądzi, że lepiej jest umrzeć niż żyć.DO TRUPA Sonet. Leżysz zabity i jam też zabity, Ty - strzałą śmierci, ja - strzałą miłości, Ty krwie, ja w sobie nie mam rumianości, Ty jawne świece, ja mam płomień skryty, Tyś na twarz suknem żałobnym nakryty, Jam zawarł zmysły w okropnej ciemności,Do trupa - streszczenie wiersza Jana Andrzeja Morsztyna. Znajdziesz tutaj niezbędne informacje o autorze, jak również treść utworu i jego ogólną charakterystykę, analizę najważniejszych motywów oraz opis sytuacji lirycznej, czyli okoliczności wypowiedzi, nastroju panującego w wierszu oraz emocji towarzyszących osobie mówiącej.Jan Andrzej Morsztyn Do trupa. Cierpienie, Kochanek, Miłość, Niewola, Ogień, Śmierć, TrupLeżysz zabity i jam też zabity, Ty — strzałą śmierci, ja — strzałą miłości, Ty krwie, ja w sobie nie mam rumianości,Do trupa - Analiza i interpretacja utworu.
Jest to wiersz czterostrofowy.
Dwie pierwsze strofy zawierają po cztery wersy, dwie kolejne mają po trzy wersy. W utworze występują rymy żeńskie, dokładne. W strofach czterowersowych występują rymy okalające. Schemat rymów abba, abba, cdd .Do trupa. Sonet - interpretacja i analiza - strona 2, Pod względem gatunkowym utwór Morsztyna zaliczamy, jak wskazuje jego tytuł, do sonetu.Składa się z czterech strof, z czego dwie pierwsze liczą cztery linijki, a dwie kolejne - trzy.Do trupa. Utwór Do trupa jest przekładem sonetu Marina zatytułowanego Ad un cadavere.Podmiot liryczny to nieszczęśliwie zakochany człowiek, który kieruje swoje spostrzeżenia do „ty" lirycznego. Już tytuł dzieła wskazuje na nieboszczyka jako adresata owych wyznań, co potwierdza lektura sonetu („Leżysz zabity (…) strzałą śmierci").Interpretacja utworuWiersz „Do tejże" jest erotykiem dworskim, wpisującym się w konwencję damsko-męskiego flirtu, odbywającego się wedle ściśle określonych zasad.Mężczyzna-podmiot tekstu wyraża zachwyt nad urodą damy, która jest tak wspaniała, że odbiera mu jasność umysłu. Obraz rysowany przez Morsztyna jest niezwykle zmysłowy, przepełniają go wrażenia wzrokowe i dotykGdy tu mój trup - interpretacja i analiza „Gdy tu mój trup" to wiersz Adama Mickiewicza, który zaliczany jest do grupy tzw. liryków lozańskich.
Teksty te powstawały najprawdopodobniej w okresie 1839 - 1840 i nie zostały opublikowane za życia.
Istnieją podejrzenia, że .Wiersz Jan Andrzej Morsztyn: Do trupa. Leżysz zabity i jam też zabity, Ty - strzałą śmierci, ja - strzałą miłości, Ty krwie, - Wiersze.kobieta.plInterpretacja. Wiersz Jana Andrzeja Morsztyna Do trupa został zbudowany na szokującym koncepcie. Podmiot porównuje w nim bowiem swoją sytuację - zakochanego mężczyzny z sytuacją zmarłego. Kieruje on więc swój liryczny monolog do trupa, którego stan jawi się mówiącemu jako lepszy, bo uwolniony od doczesnych żądz.Interpretacja utworuPoeta zestawiając swoją ukochaną z różnymi elementami rzeczywistości dochodzi do wniosku, że jest ona bielsza od wszystkiego, z czym tradycyjnie kojarzy się ten kolor.Biel panny ma tu znaczenie metaforyczne - to cecha jej delikatnej i pięknej skóry, a więc oznaka urody.TAGI: poezja poezja metafizyczna interpretacja analiza sonet Jan Andrzej Morsztyn barok Do trupa. Wiersz „Do Trupa" jednego z najznamienitszych przedstawicieli polskiej poezji barokowej - Jana Andrzeja Morsztyna, jest ciekawym połączeniem motywów miłości i śmierci. .Domyślamy się, że ta sytuacja wynika z cierpienia podmiotu. Trupa ma ręce złożone jak do modlitwy, a podmiot ma rozum, umysł spowity łańcuchem - aluzja do myśli, których nie potrafi się pozbyć, zupełnie jak porzucony kochanek. Ty jednak milczysz, a mój język kwili, Ty nic nie czujesz, ja cierpię ból srodze,Interpretacja wiersza - sprawdź jak napisać interpretację wiersza, jak wygląda schemat interpretacji wiersza, zapoznaj się z przykładem interpretacji. Należy bardzo uważnie i najlepiej kilka razy przeczytać wiersz, który został wybrany do analizy;Jan Andrzej Morsztyn, Do trupa. Darmowe, opracowane, pełne teksty lektur, e-booki, audiobooki i pliki DAISY na wolnej licencji. TPWL. Wolne Lektury potrzebują pomocy! Wesprzyj bezpłatną bibliotekę internetową i przeczytaj utwory napisane specjalnie dla Ciebie.Poeta zestawiając swoją ukochaną z różnymi elementami rzeczywistości dochodzi do wniosku, że jest ona bielsza od wszystkiego, z czym tradycyjnie kojarzy się ten kolor. Biel panny ma tu znaczenie metaforyczne - to cecha jej delikatnej i pięknej skóry, a więc oznaka urody. Wiersz stanowi zatem wyszukany komplement pod adresem ukochanej.DO GALERNIKÓW. SONET: Strapieni ludzie, źle się z wami dzieje, DO TRUPA. SONET: Leżysz zabity i jam też zabity, NA KRZYŻYK NA PIERSIACH JEDNEJ PANNY. SONET: O święta mego przyczyno zbawienia! DO ZORZE. SONET: Noc, człowiekowi na pokój stworzona, ŻONA MYŚLIWEMU. SONET.
Brak komentarzy.